problemy w przedszkolu

Jakie mogą być problemy dziecka w przedszkolu?

problemy w przedszkolu

Zachowanie dzieci przedszkolu może być różne. Niektóre maluchy są milczące, inne agresywne. Przedszkole bywa lustrem pokazującym wszelkie kłopoty. Wszystkim tym zachowaniom należy się dokładnie przyjrzeć i znaleźć skuteczne rozwiązanie.

Dzieci czasem używają siły podczas kłótni np. o zabawkę, kiedy jednak zaczyna to przybierać regularną formę trzeba zareagować. Niektóre maluchy są silniejsze od innych i mogą stanowić dla nich zagrożenie. Taka agresja u małych dzieci może być sygnałem, że nie znają one innego sposobu na rozwiązywanie konfliktów. Może zaobserwowały to na podwórku lub placu zabaw, a może któryś z dorosłych rzucił hasło: ” trzeba umieć sobie radzić w życiu”. Czasem jednak maluch takim zachowaniem pragnie po prostu rozpaczliwie zwrócić na siebie uwagę. Należy wówczas pokazać dziecko, że istnieją inne sposoby na rozwiązywanie konfliktów. Warto wytłumaczyć, że osoba, która została uderzona lub popchnięta czuje się smutna, a zwrócić uwagę można też zwykłym dotykiem.

W przedszkolu niełatwo także o nauczenie się brzydkich wyrazów, które dzieciaki przynoszą z domu czy podwórka. Na początku maluchy nie zdają sobie sprawy, co oznaczają powtarzane przez nie słowa. Dopiero reakcja ze strony dorosłych pokazuje, że są one złe i zakazane. Dziecku należy wyjaśnić, że przeklinanie jest złym nawykiem, a jeśli już się zdarzy to trzeba za nie przeprosić. Warto jednak uważać, gdyż surowe zakazy powodują niekiedy reakcję odwrotną do zamierzonej.

Są również dzieci, które płaczą znacznie częściej od innych. Zwykle rodzice reagują na to miłym słowem i czułym przytuleniem. Trzeba jednak uważać aby nie popaść w nadopiekuńczość. Wówczas dziecko nie nauczy radzić sobie z trudnymi sytuacjami w życiu. Czasem maluch reaguje płaczem, gdyż w domu znajdował się w centrum uwagi, natomiast w przedszkolu opiekunka musi swój czas dzielić pomiędzy większą grupę dzieci. Takie dzieci mają zazwyczaj problem z akceptacją w grupie. Najlepszym rozwiązaniem w tej sytuacji jest rozmowa z pociechą i wyjaśnienie jego wątpliwości i obaw.

Warto wiedzieć

W Polsce nie traktuje się wczesnodziecięcej edukacji i opieki – obejmującej dzieci od urodzenia do wieku szkolnego – jako kluczowego okresu dla kształtowania się umiejętności, które zadecydują o jakości kapitału ludzkiego i społecznego. A przecież rozwój gospodarczy zależy również od warunków i możliwości rozwoju, które zapewnimy dzieciom we wczesnych latach dzieciństwa. Wczesne dzieciństwo to wiek, w którym kształtuje się największa część możliwości intelektualnych, emocjonalnych i społecznych dziecka. Kreatywność, wytrwałość, czytanie ze zrozumieniem – to przykłady umiejętności i dyspozycji, które najłatwiej rozwijać we wczesnym dzieciństwie, a które procentować będą całe życie.

Tworzenie sprzyjających warunków rozwoju w tak ważnym dla dziecka okresie przynosi bardzo wyraźne korzyści nie tylko jemu samemu, ale też jego rodzinie, a nawet całemu społeczeństwu. Wczesna edukacja w żłobku i przedszkolu to bowiem jedno z najskuteczniejszych narzędzi wyrównywania szans edukacyjnych i życiowych dzieci. Ważne jest więc, żeby wszystkie dzieci od urodzenia do wieku szkolnego miały zapewniony dostęp do usług edukacyjnych wysokiej jakości. W tej sprawie zgadzają się ze sobą badacze, eksperci i większość decydentów na całym świecie.

W 2019 roku Rada Unii Europejskiej opublikowała rekomendacje w sprawie wysokiej jakości systemów wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem, które obowiązują wszystkie kraje członkowskie, w tym Polskę. W dokumencie czytamy między innymi: „Uczestnictwo we wczesnej edukacji i opiece nad dzieckiem przynosi liczne korzyści zarówno dla poszczególnych osób, jak i całego społeczeństwa, począwszy od lepszego poziomu wykształcenia i lepszych wyników na rynku pracy po rzadsze interwencje socjalne i pedagogiczne oraz spójniejsze i bardziej włączające społeczeństwa. Dzieci, które uczestniczyły we wczesnej edukacji przez co najmniej jeden rok, uzyskiwały lepsze wyniki z języka i matematyki w badaniach PIRLS i PISA. Uczestnictwo w wysokiej jakości wczesnej edukacji i opiece nad dzieckiem okazało się również ważnym czynnikiem w zapobieganiu wczesnemu kończeniu nauki”.

Badania nad wczesną edukacją i wymianą dobrych praktyk w tym zakresie od lat prowadzi także OECD.

W ostatnich latach w Polsce nastąpiły znaczące przeobrażenia edukacji przedszkolnej. Przedszkola otworzyły się szeroko na potrzeby dzieci oraz zaczęły uwzględniać oczekiwania rodziców. Jakkolwiek by nie traktować wczesnej edukacji, ona przygotowuje dziecko do uczestnictwa w następujących etapach kształcenia. Założenia reformy nie wymuszają zmian organizacyjnych i głębokich przeobrażeń metod pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym, jednak jej duch i ogólna wizja kształcenia człowieka w naszym kraju musi znaleźć odzwierciedlenie w pracy przedszkola. Do najważniejszych zadań współczesnej edukacji przedszkolnej należą:

Po pierwsze - integralność procesu wychowania i kształcenia oraz zwiększanie możliwości rozwojowych dziecka, co z kolei wymaga zmian dotychczasowych metod pracy nauczyciela.

Po drugie – edukacja przedszkola musi stawać się czynnikiem osobotwórczym, a nie tylko wyposażeniem dziecka w wiedzę.

Następne zadania to upodmiotowienie dziecka w procesie kształcenia. Rodzina wychowanka jest współpartnerem w edukacji, a nie petentem.

Wyżej wymienione zadania niosą dla praktyki pedagogicznej daleko idące zmiany w pracy placówek oświatowych a w ślad za nimi potrzeby szerszych i rzetelniejszych kompetencji i umiejętności wychowawczych nauczyciela.

Reforma wymaga bardziej wnikliwego podejścia w przedszkolach do spraw wychowawczych i dydaktycznych. Proces wychowawczy musi być osobotwórczy  dla dziecka, powinien przekazywać wartości w sposób jasny i dostosowany do jego możliwości percepcyjnych. Wychowanek powinien nabywać zakorzenienia w środowisku i kulturze ojczystej, uczyć się personalizacji życia w grupie, kształtować postawę etyczną. Ponadto   w różnych sytuacjach należy tworzyć dziecku warunki do poznania samego siebie i swoich możliwości. Przekazywanie wtedy wiedzy o własnym narodzie, jego historii, kulturze, dorobku musi odbywać się w taki sposób, aby kształcić pochodzenie własnej tożsamości narodowej z jednej strony, a z drugiej otwartość na sprawy innych. Nauczyciel przede wszystkim powinien uczyć dziecko swoich potrzeb poznawczych i pomagać mu w systematyzacji wiedzy zdobywanej samodzielnie i dokonywaniu poznawczej syntezy. W związku z tym rola nauczyciela zmienia się z kierownika na animatora i współorganizatora procesu kształcenia dzieci. 

Porządkowanie wiedzy dziecka o otaczającym świecie nie jest zadaniem nowym dla przedszkoli, ale zmieniać się muszą warunki pracy i odpowiadać oczekiwaniom i potrzebom dzieci. Propozycje wspólnej pracy (nauczyciela i dziecka) muszą uwzględniać fakt dostosowania się wychowanka do wymogów życia w szerszej społeczności. W toku wspólnych działań powinny znaleźć się sytuacje nadawania i poznawania wspólnych znaczeń, sensu i możliwości wykorzystania w praktycznym działaniu zdobytej wiedzy. Ponadto w dobie rozwijającej się kultury wirtualnej trzeba troszczyć się o to, aby dziecko odróżniało świat fikcji, magii obrazu od świata realnego szczególnie trudne jest to zadanie w dziedzinie uczuć i przeżyć wewnętrznych.

Analizy dotyczące warunków optymalnego rozwoju dziecka zgodnie podkreślają, że możliwie najwcześniejszy i powszechny dostęp do wysokiej jakości edukacji ma zasadnicze znaczenie nie tylko dla dobrego rozwoju dziecka, ale także dla efektywności całego systemu edukacji.

Edukacja przedszkolna jest podstawowym narzędziem wyrównywania nierówności społecznych i szans edukacyjnych. Warunkiem skuteczności takich działań jest jak najwcześniejsze ich rozpoczęcie. Okres do piątego roku życia to najlepszy czas dla wyrównywania różnic spowodowanych warunkami środowiska, w którym wychowywane jest dziecko. Istnieje bowiem ścisła zależność pomiędzy długością pobytu dziecka w przedszkolu a jego karierą szkolną; między metodami pracy z dzieckiem w przedszkolu a nastawieniem do szkoły i wynikami w uczeniu się.

Badania dotyczące związków między uczęszczaniem do przedszkola a umiejętnościami dzieci na progu szkoły podstawowej pokazują, że poziom wskaźników czytania, pisania i umiejętności matematycznych uczniów wzrasta wraz z długością stażu przedszkolnego. Szczególnie widoczne jest to w przypadku dzieci z rodzin o niższym statusie społeczno-ekonomicznym, z niższym poziomem wykształcenia i gorszą sytuacją materialną, mieszkających na wsi. Ale przedszkole wnosi także wartość dodaną w edukacji dzieci z rodzin o wyższym statusie społeczno-ekonomicznym.

Najlepsze wyniki osiągają dzieci, które zaczęły uczęszczać do przedszkola w wieku trzech lat, najsłabsze – te, które rozpoczęły edukację przedszkolną po ukończeniu sześciu lat. Liczy się także to, ile lat dziecko jest w przedszkolu: dzieci, które spędzą w nim trzy lata, mają wyższe osiągnięcia edukacyjne od tych, które są tam rok lub dwa lata. Jak już wcześniej wspomniano, edukacja przedszkolna sprzyja nie tylko rozwojowi poznawczemu, ale także społecznemu i emocjonalnemu.

Post Author: admin

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *