Jak wybrać przedszkole?

Przedszkole to miejsce, w którym dziecko buduje relacje ze swoimi rówieśnikami, poznaje świat i siebie samego, a także staje się bardziej samodzielne i niezależne. Rodzice poszukują dla swoich pociech przedszkola, które spełnią ich potrzeby. Wybór jednak nie jest warto, gdyż pod uwagę należy wziąć wiele czynników. Nie ma idealnych placówek, ale dobrze jest aby spełniały jak największa liczbę postawionych im kryteriów.

Jedną z rzeczy, na które bezwzględnie trzeba zwrócić uwagę jest bezpieczeństwo maluchów. Budynek oraz plac zabaw powinny być dostosowane do potrzeb dzieci, podobnie jak będące na wyposażeniu zabawki. Wiele przedszkoli wyposażonych jest w chwili obecnej w systemy monitoringu. Maluchy powinny mieć możliwość odbycia drzemki, która jednak nie może być obowiązkowa. Dzieci mają bowiem różny rytm dnia i inne wolny czas będą wolały poświęcić na rysowanie lub oglądanie bajki.

Dla rodziców niezwykle istotne są godziny otwarcia placówki. Muszą one być dostosowane do trybu pracy. Warto szukać przedszkoli nieco mniejszych, liczba dzieci w jednej grupie nie powinna przekraczać 20 osób, a na każde 10 dzieci musi przypadać jedna opiekunka. W niektórych placówkach łączone są dzieci starsze z młodszymi, co nie zawsze ma plusy. Kolejną kwestią są nauczyciele i ich wykształcenie.

Dobrze jest zapoznać się również z przykładowym menu. Idealnie, gdy jest on zatwierdzony przez Instytut Żywności i Żywienia. Powinien być urozmaicony, warto zapytać także, czy w przedszkolu jadłospis dostosowany jest do potrzeb np. alergików. Dla wielu rodziców priorytetem pozostaje również dogodna lokalizacja w cichym i zielonym otoczeniu.

Oferta edukacyjne przedszkoli musi zostać zatwierdzona przez MENiS. Dodatkowo rodzice mogą zdecydować się na placówki o różnego typu profilach – artystyczne, muzyczne, językowe itd. Ciekawą opcją są także różnego typu zajęcia dodatkowe dla interesowanych maluchów. Niemniej istotną kwestią jest koszt miesięcznego pobytu dziecka w przedszkolu oraz ewentualne dodatkowe opłaty.

Przedszkole prywatne Ursus i Włochy https://www.piccolo.waw.pl/

Pierwsze lata życia dziecka decydują o jego rozwoju i dalszych losach. Znacząca część możliwości intelektualnych człowieka kształtuje się w pierwszych latach życia. Większość wrodzonych predyspozycji rozwija się intensywnie w wieku przedszkolnym, dotyczy to także zdolności uczenia się. Działania edukacyjne, stymulowanie rozwoju intelektualnego i społecznego dziecka przynoszą najlepsze rezultaty właśnie w okresie przedszkolnym. Jest to także najlepszy okres na zapobieganie ewentualnym trudnościom w nauce – niwelowanie dysharmonii rozwojowych, terapię zaburzeń, wyrównywanie zaniedbań środowiskowych. Umiejętności, które małe dzieci wynoszą z przedszkola, procentują w szkole lepszymi wynikami w nauce, a w dorosłym życiu lepszym funkcjonowaniem społecznym i zawodowym.

Zapewnienie lepszego dostępu najmłodszych dzieci do edukacji to najskuteczniejszy sposób na wyrównywanie szans edukacyjnych. Dlatego tak ważne jest inwestowanie w edukację małych dzieci.

Priorytetem rządu w obszarze edukacji jest zapewnienie wysokiej jakości, włączającej (integracyjnej) i dostępnej, także cenowo, edukacji przedszkolnej dla dzieci w wieku od 3. roku życia do rozpoczęcia edukacji szkolnej, stanowiącej odpowiedź na zmiany demograficzne, konieczność zapewniania dzieciom odpowiedniej wiedzy, umiejętności i kompetencji na przyszłość, przeciwdziałania zagrożeniu przedwczesnym zakończeniem nauki szkolnej, ubóstwem i wykluczeniem społecznym oraz stwarzania warunków do osiągania sukcesów w życiu dorosłym.

Zmiany, jakie dokonały się w ostatnim czasie w Prawie oświatowym, a w szczególności prawo do edukacji przedszkolnej dla dzieci w wieku 3–5 lat oraz bardziej transparentny i przejrzysty sposób dotowania placówek niepublicznych, spowodowały wzrost ich liczby. Wprowadzony w 2013 r. instrument finansowania przedszkoli niepublicznych, wzmacniający rolę tych placówek jako istotnego komponentu wspomagającego gminy w realizacji ich zadań, również przyczynił się do poszerzenia liczby podmiotów chętnych do prowadzenia przedszkoli niepublicznych w formie publicznej.

Placówki niepubliczne ze względu na autonomię w określaniu cen swoich usług są w stanie oferować szeroki katalog usług edukacyjnych. Część z tych podmiotów decyduje się na profilowanie rodzaju swojej działalności, umożliwiając rodzicom wybór placówki ukierunkowanej na rozwijanie określonych zdolności ich dzieci. Niestety pewnym zagrożeniem dla funkcjonowania placówek niepublicznych wydają się niekorzystne prognozy demograficzne, które w dłuższej perspektywie przewidują zmniejszenie liczby dzieci w wieku przedszkolnym. Do 2025 r. prognozuje się zmniejszenie liczby dzieci w grupie wiekowej do 14 lat o ponad 501,2 tysięcy (GUS, 2014). Wszelkie niekorzystne zmiany w sektorze przedszkoli niepublicznych, również te skutkujące likwidacją tego rodzaju placówek, będą miały wpływ na kondycję budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Prototypem przedszkoli były ochronki. Pojawiły się one w XIX wieku. Wraz z szybkim rozwojem przemysłu oraz związanym z tym zapotrzebowaniem na pracę kobiet powstał problem zapewnienia opieki nad dziećmi matek pracujących zawodowo.

Pierwsze ochronki powstały w Anglii w 1816 roku z inicjatywy utopisty R. Owena oraz w 1824 S. Wilderspina, założyciela Towarzystwa Szkółek Dziecięcych (infant schools). Miały one dać swoim wychowankom minimum wiedzy na całe życie.

We Francji pierwsze ochronki powstawały w związku z oświatowo-społeczną działalnością pastora ewangielickiego J.F. Oberlina. Zapewniały one dzieciom opiekę oraz przygotowanie do szkoły elementarnej poprzez rozwijanie mowy, budzenie zamiłowania do pracy, oraz do porządku. Istniały też we Francjii, a głównie w Paryżu zakłady wychowawcze dla dzieci zaniedbanych społecznie, choć były to właściwie „przechowalnie” skupiające duże ilości dzieci, dające małe możliwości pracy wychowawczej.

Na początku XIX wieku powstawały także ochronki w Niemczech. Ich organizację wzorowano na angielskich szkółkach. Zasadniczy rozwój przypadł na lata działalności F.W. Fröbla i jego „ogródków dziecięcych”.

W 1842 roku A. Cieszkowski zwrócił uwagę na złe warunki w jakich żyją dzieci na wsi oraz na korzyści wynikające z rozwoju ochron wiejskich oraz wychowawczej opieki nad dziećmi wiejskimi.

W Polsce do czasu odzyskania niepodległości istniały dwa rodzaje instytucji przedszkolnych. Jedne to były tak zwane ochronki, spełniały one przede wszystkim funkcje opiekuńcze wobec matek pracujących. Oraz drugie oparte na określonych założeniach pedagogicznych wzorowane na ogródkach freblowskich lub domach dziecięcych M. Montessori.