Przedszkole integracyjne

Wśród placówek przeznaczonych dla małych dzieci z całą pewnością można wymienić przedszkole. Jest to miejsce, gdzie dzieci mają zapewnioną odpowiednią opiekę, a także mogą się uczyć poprzez zabawę. Aktualnie w Polsce można znaleźć przedszkola prowadzone w różnych nurtach. Wśród nich bez wątpienia można wyróżnić przedszkola integracyjne, które posiadają wiele zalet. Są one przeznaczone zarówno dla dzieci zdrowych, jak i dzieci z różnego rodzaju problemami. Wśród nich można wyróżnić problemy fizyczne, intelektualne czy też emocjonalne.

Wybór odpowiedniego przedszkola
Istotne jest, aby wybrać odpowiedni rodzaj przedszkola dla dziecka. Będzie to miało bardzo duży wpływ na jego rozwój, a także przyszłe życie. Dlatego podczas wyrobu odpowiedniego rodzaju placówki należy wziąć pod uwagę kilka istotnych parametrów. Przede wszystkim warto sprawdzić, jak dana placówka funkcjonuje, czyli jaki ma stosunek do kar oraz nagród, a także jakie w niej jest podejście do rozwiązywania różnego rodzaju sporów. Należy również zwrócić uwagę na to, w jaki sposób przebiega adaptacja w danym miejscu, a także jacy specjaliści oraz zajęcia dodatkowe można tam znaleźć. Jest to bardzo istotne, ponieważ ma duży wpływ na rozwój dziecka. Oprócz tego warto również zwrócić uwagę na warunki lokalowe oraz jadłospis, który jest serwowany dzieciom na co dzień.

Charakterystyka przedszkola integracyjnego
W obecnych czasach w Polsce można znaleźć bardzo różne rodzaje przedszkoli. Wśród nich można w szczególności wyróżnić przedszkola o charakterze integracyjnym. Bez wątpienia będzie to doskonały rodzaj placówki dla wszystkich dzieci, ponieważ posiadają one bardzo dużo korzyści. Do tego rodzaju placówki mogą uczęszczać zdrowe dzieci, a także takie, które mają różnego rodzaju deficyty. Wśród nich można wyróżnić problemy fizyczne oraz intelektualne, a także emocjonalne. Dzieci, które zmagają się z szeregiem problemów potrzebują specjalnej uwagi oraz dostosowanych warunków. Dzięki temu bez problemu będą mogły się rozwijać. Zarówno dzieci zdrowe, jak i dzieci z problemami uczęszczają do tych samych grup, które są zróżnicowane wiekowo.

Przeznaczenie przedszkola integracyjnego
Przedszkole integracyjne przeznaczone jest dla bardzo zróżnicowanej grupy dzieci. Do tego rodzaju placówek mogą uczęszczać zarówno dzieci zdrowe, jak i z różnego rodzaju deficytami. Wśród nich wymienia się niepełnosprawność umysłową oraz intelektualną, a także fizyczną. Może ona przebiegać w bardzo zróżnicowany sposób, zarówno lekki, jak i ciężki. Dzieci zdrowe oraz dzieci z problemami chodzą w przedszkolu do tej samej grupy i mogą razem wchodzić we wszelkiego rodzaju interakcje. Dzięki wspólnej zabawie bez wątpienia mogą się one lepiej rozwijać, a także być bardziej otwarte i tolerancyjne.

Korzyści przedszkoli integracyjnych
Chodzenie do przedszkola o charakterze integracyjnym bez wątpienia niesie ze sobą wiele korzyści. Dzieci w tej rodzaju placówce mogą się wspólnie bawić oraz uczyć, dzięki czemu dużo lepiej się rozwijają. Grupy w takich przedszkolach są także dużo mniejsze niż w przedszkolach z tradycyjnym systemem nauczania. Z całą pewnością jest to bardzo korzystne rozwiązanie dla każdego dziecka, ponieważ nauczyciele mogą poświęcić im dużo więcej uwagi. Dzieci w przedszkolu integracyjnym są także pod opieką wszelkiego rodzaju specjalistów, wśród których można wymienić pedagogów specjalnych, psychologów, logopedów, a także fizjoterapeutów. Przedszkole integracyjne to z całą pewnością bardzo dobre rozwiązanie dla każdego dziecka.

Więcej informacji na przedszkole dla dzieci z autyzmem w Warszawie .

Nowe przedszkola na warszawskiej Białołęce:

http://krzyzowki.bajkoweprzedszkola.pl/ Białołęka ul. Krzyżówki 3C
03-191 Warszawa

http://mehoffera.bajkoweprzedszkola.pl/ Białołęka ul. Mehoffera 53
03-131 Warszawa

http://chudoby.bajkoweprzedszkola.pl/ przedszkole publiczne na Białołęce  ul. Chudoby 4 03-287 Warszawa

Warto wiedzieć

W minionych 10 latach prowadzenie niepublicznej placówki wychowania przedszkolnego stało się dla wielu właścicieli interesującą propozycją biznesową wynikającą z rosnącego popytu na usługi edukacyjne w nieco alternatywnym kształcie. Bogata oferta, zwłaszcza w dużych miastach, zapewnia klientów, a to powoduje, iż liczba placówek prywatnych z roku na rok się powiększa.

Liczba przedszkoli prowadzonych przez podmioty prywatne według danych GUS w roku szkolnym 2017/2018 przedstawia poniższa tabela („Oświata i wychowanie w roku szkolnym 2017/18, GUS 2018”). Tabela ujawnia różnorodność podmiotów prowadzących placówki przedszkolne innych niż jednostki samorządu terytorialnego. Zdecydowanie najwięcej przedszkoli niepublicznych prowadzonych jest przez osoby fizyczne, natomiast najwięcej miejsc mają placówki prowadzone przez organizacje wyznaniowe oraz spółki prawa handlowego. Najwięcej dzieci przebywa jednak w placówkach prowadzonych przez osoby fizyczne.

Najbardziej ekonomiczne wykorzystanie oferowanych miejsc odnotowuje się w placówkach prowadzonych przez organizacje związkowe i wyznaniowe, które także mają największą liczbę dzieci przypadającą na jeden oddział. 

Ważnym elementem w rozwoju wychowania przedszkolnego było powstanie w 1932 roku wymienionej już Ustawy o rozwoju szkolnictwa. Określiła ona dla kogo organizuje się przedszkola, lecz nie sprecyzowała czym one mają one być i jaki będzie ich związek z szkołą. Zamiast programu Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego wydało poradnik pod tytułem: „Rady i wskazówki dla wychowawczyń w przedszkolach (ochronkach)”.

W 1945 roku na Ogólnopolskim Zjeździe Oświatowym wysunięto postulat w sprawie obowiązkowego wychowania przedszkolnego w co najmniej dwuletnich (dla 5 i 6-latków) przedszkolach. Ich celem było stworzenie warunków do wszechstronnego rozwoju dzieci, przysposobienia do życia społecznego oraz do wykonywania obowiązku szkolnego. W tych czasach wyraźna była tendencja do centralizacji w zarządzaniu przedszkolami. Rozwój edukacji ma charakter działalności ujęty w jednolity system związany z przemianami ustrojowymi państwa. W latach sześćdziesiątych zlikwidowano  sieć przedszkoli prowadzonych przez zrzeszenia katolików „Caritas”, jednocześnie rozszerzając sieć przedszkoli. Od 1958 roku zaczęły  powstawać ogniska przedszkole oraz przedszkola przy szkołach podstawowych.

Ustawa o rozwoju oświaty i wychowania z 1961 roku ustaliła cele wychowania przedszkolnego:
- Wszechstronny rozwój dzieci
- Przygotowanie do nauki w szkole
- Pomoc pracującym rodzicom w zapewnieniu opieki wychowawczej
Stała się ona podstawą opracowania programu wychowania przedszkolnego oraz statutu przedszkola. Od 1977 roku zaczęto upowszechniać wychowanie przedszkolne obejmując nim rocznik sześciolatków, przygotowano dla nich specjalny program pracy wprowadzający naukę czytania opartą na znajomości 22 liter.  Spowodowało to szeroką publiczną dyskusję na temat czy nauka nie zdominuje podstawowego czynnika wychowawczego małych dzieci-zabawy. 

Jak widzimy na przestrzeni lat polski przedszkola zmieniały się pod wpływem różnych koncepcji pedagogicznych oraz w zależności od ustroju. Od placówek o charakterze opiekuńczym do wychowawczo-dydaktycznych. Na początku lat dziewięćdziesiątych pojawiły się dwie krańcowe postawy wobec przedszkoli. Jedna niechętna traktująca przedszkole jako „przeżytek komunizmu” czy jako „ochronkę” i druga wskazująca na stymulujące znaczenie przedszkola dla rozwoju dziecka.

W Polsce dostęp do edukacji przedszkolnej jest niepełny i nierówny. Wynika to ze zbyt małej liczby placówek na obszarach wiejskich, ale też z rozpowszechnionego przekonania, jakoby dziecko w wieku trzech-czterech lat lepiej się rozwijało, pozostając tylko w środowisku rodzinnym.

Zmiany w systemie oświaty wprowadzone ustawą z 2015 roku przywróciły obowiązek szkolny dla dzieci siedmioletnich oraz zlikwidowały obowiązek przedszkolny dla dzieci pięcioletnich. Pogłębiło to problem dostępności przedszkoli: sześciolatki zostały w przedszkolach, „zabierając” miejsca dla trzy-, cztero- i pięciolatków, zwłaszcza na terenach wiejskich. Dane wskazują, że w 2018 roku na terenach wiejskich prawie 40% dzieci trzy- i czteroletnich nie miało dostępu do wychowania przedszkolnego. Warto też podkreślić, że ograniczenie obowiązku przedszkolnego do dzieci sześcioletnich oraz podniesienie do lat siedmiu wieku rozpoczynania szkoły obniża szanse edukacyjne, zwłaszcza w przypadku dzieci mieszkających na wsi oraz pochodzących z rodzin o niskim kapitale kulturowym.

W opracowanej na zlecenie Ministerstwa Funduszy i Polityki Regionalnej analizie społeczno-gospodarczej wskazuje się na gorszą sytuację dzieci mieszkających na wsi: „Poziom udziału dzieci w wieku 3-5 lat w wychowaniu przedszkolnym systematycznie wzrasta, ale dysproporcje pomiędzy miastem a wsią zmniejszyły się tylko nieznacznie. Podczas gdy w miastach w zasadzie wszystkie dzieci są już objęte wychowaniem przedszkolnym, to na obszarach wiejskich w 2018 r. było to 67% dzieci. Wzrost udziału w edukacji przedszkolnej spowolnił od momentu zniesienia obowiązku przedszkolnego dla pięciolatków. Jeżeli trend wzrostowy będzie się utrzymywał, to do 2024 r. wychowaniem przedszkolnym powinny zostać objęte niemal wszystkie dzieci w kraju, należy jednak sądzić, że będzie to możliwe pod warunkiem kontynuacji inwestycji (w tym w placówki, ale i dostępność transportową) i zachęt na obszarach, na których udział w edukacji przedszkolnej jest niższy, zwłaszcza na obszarach wiejskich”.

Doświadczenia ostatnich lat pokazują, że władze samorządowe doceniają wagę wczesnodziecięcej opieki i edukacji. Jednak przy obecnym poziomie zadłużenia gmin oraz obciążeniu dodatkowymi kosztami związanymi z wprowadzaniem nowej reformy edukacji, nie są one w stanie wygospodarować samodzielnie środków pozwalających na zapewnienie miejsc w przedszkolu wszystkim dzieciom, które rodzice chcieliby tam posłać.

Post Author: admin

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *